കരിയാത്ത മുറിവ്

നെഞ്ചില്‍ വടുകെട്ടി നില്ക്കുന്ന

ഒരു പഴയ പ്രണയം

ഇപ്പോഴും ചിലപ്പോള്‍

തനിയെ വ്രണമാവുകയും

പൊട്ടിയൊലിക്കുകയും ചെയ്യും;

വല്ലപ്പോഴും ഞാന്‍ തന്നെ

താനേ തലോടി തലോടി

അറിയാതെ എന്നപോല്‍

ഒന്നു നുള്ളിപ്പോളിക്കും

ഒരല്‍പം ചോര പൊടിയും

നല്ലോണം പിന്നെയും നീറും

ഒരു തേങ്ങല്‍ നെഞ്ചില്‍ കുരുങ്ങും

അന്നത്തെ വിടവാങ്ങല്‍

മനസ്സില്‍ കിടന്നൊന്ന് പിടയും

പിന്നെല്ലാം തനിയെ മറയും

വീണ്ടും ഞാന്‍ വരുമെന്ന മട്ടില്‍

ആ വടു മാത്രം നിര്‍ത്തി

മുറിവാകെ ഉണങ്ങിക്കരിയും.

-------