അതിനെ ഉണര്‍ത്താന്‍ ശ്രമിക്കുമ്പോഴെല്ലാം -
കാമം വിവസ്ത്രയായി പുതപ്പിനടിയില്‍
നിര്‍ലജ്ജം ശരീരത്തോടൊട്ടി കിടന്നേക്കും; എന്നിട്ട്,
വാര്ധക്ക്യത്തിന്‍ ധ്വജഭംഗം കളിയാക്കി ചിരിക്കും
ചിന്തയില്‍ യുവത്വത്തിന്‍ കുസൃതികള്‍
ഓരോന്നായി മേലോട്ടു കൊണ്ടുപോയി
താഴെക്കുരുട്ടിവിട്ടാര്‍ത്തുവിളിക്കും
ആനന്ദസായൂജ്യമടയും മട്ടില്‍.
ജീവിതമെന്നാലിങ്ങനെയാണൊ, വെറും
അര്‍ത്ഥ കാമങ്ങളില്‍ മുഴുകി കഴിയാണോ,
എന്റെ കര്‍മങ്ങളെന്നെ പാഴ്മരമാക്കിയോ
അറിയാന്‍ ഞാനാളല്ല, എങ്കിലും ചൊല്ലട്ടെ,
ഭോഗങ്ങള്‍ മാത്രം തേടുമൊരു യയാതിയായി
ക്ഷണികമോഹങ്ങള്‍ തന്‍ മായികവലയത്തില്‍
എരിഞ്ഞുതീരുകയാണോ ജീവിതത്തിന്‍ ധര്‍മ്മം.
ആയിരിക്കില്ല, എങ്കിലീ ദിവ്യമാം പ്രണയമുണ്ടാകുമോ,
ഉറഞ്ഞുപോയെന്നിരിക്കാം ഒരു വേള സഫലമായില്ലെന്നും വരാം,
എന്നാലുമപേക്ഷിക്കട്ടെ ഞാന്‍, നിന്നോടെന്‍ ദൈവമേ,
കൂടെ ശയിക്കുമീ കാമത്തെ അകറ്റിയെന്നുള്ളിലെ ദിവ്യമാം
പ്രണയത്തെ ഉണര്‍ത്തുക; എന്നെ നീ നെഞ്ചോടു ചേര്‍ക്കുക.
-------
No comments:
Post a Comment